CL
CL is een autosomale recessieve afwijking, waardoor dragers geen uiterlijke afwijkingen vertonen. Via een test zijn dragers op te sporen, zodat er voorkomen kan worden dat er lijders ontstaan. Op basis van onderzochte Border Collies in Australië, wordt verondersteld dat 3% van de Border Collies drager is, waardoor de kans op een lijder ongeveer 1 op 1000 wordt.
|
Symptomen |
Bij CL is er sprake van een opeenhoping van lysosomen (celdeeltjes) in heel veel lichaamscellen (dus niet alleen de zenuwcellen / neuronen). Hierdoor gaan de neuronen langzamerhand in functionaliteit achteruit waardoor allerlei lichaamsfuncties uitvallen en uiteindelijk de hond op jongere leeftijd sterft. Zieke dieren zijn gezond als ze geboren worden, maar beginnen symptomen te ontwikkelen op 1 à 2 jarige leeftijd. Per hond kan het verloop en de ernst enorm verschillen. Belangrijke symptomen zijn het verlies van coördinatie van de spieren, krampen en trillen en afwijkend gedrag. Zieke dieren worden zelden ouder dan 26 tot 28 maanden. De ziekte is niet te genezen.
|
Testen |
Wanneer beide ouders vrij zijn van CL is het onnodig om te pups te testen, omdat deze erfelijk vrij bepaald zijn. Als één van beide ouders drager is van CL is het wel nodig om te testen. Er zijn drie uitslagen mogelijk: vrij (clear), drager (carrier) of lijder (affected).
Een hond die de uitslag 'vrij' heeft gekregen, kan de ziekte niet krijgen. Een hond die lijder is van CL draagt de ziekte bij zich, maar kan zelf nooit ziek worden. Lijders van CL worden zeker ziek, de vraag is alleen: wanneer? De CL test wordt gedaan met behulp van een klein beetje bloed, dat door een dierenarts moet worden afgenomen om de kans om vervuiling van het bloed zo klein mogelijk te houden. |